Can sıkıntınız size bir şey söylemeye çalışıyor, kulak verseniz iyi edersiniz!

 

Can sıkıntısından ne pahasına olursa olsun kaçarız. Sıkılmak bizi huzursuz ve tedirgin hissettirir. Zaman akmaz, durgun bir göle dönüşür. Yapacak bir şeyler bulma umuduyla telefonlarımızla oynar, ayakkabılarımızın bağcıklarını yeniden bağlar, duvardaki fayansları filan sayarız. Ne var ki bir şeylerle oyalanıp geçici süreliğine sıkılmaktan kurtulsak bile o boşluk duygusu bizi yine yakalar.

 

Peki can sıkıntısını kovmak yerine onu dinlesek nasıl olurdu?

 

İşte bu sorunun peşine düşen Harvard Üniversitesi’nden psikologlar James Danckert ve John Eastwood can sıkıntısının nedenlerini ve sıkılan insan beyninin bize anlatmaya çalıştığı şeyi dinleyerek, çevremizdeki ve içimizdeki dünya ile nasıl daha sahici bağlar kurabileceğimizi açıklıyorlar.

 

 

“Can sıkıntısı bizi hayata katılmaya, harekete geçmeye çağıran bir sinyaldir. Bizi daha anlamlı ve tatminkâr eylemlerde bulunmaya iter. Nihayetinde çok önemli bir soru sordurur insana: Acaba ne yapsam?”

(Kitaptan)